امروزه طراحی دکوراسیون اداری تنها به زیبایی بصری محدود نمی‌شود، بلکه انتخاب نوع چیدمان فضای کاری یکی از عوامل کلیدی در افزایش بهره‌وری و رضایت کارکنان محسوب می‌شود. دو سبک رایج در طراحی داخلی دفتر کار، چیدمان باز (Open Office) و طراحی سنتی مبتنی بر اتاق‌های جداگانه است. هر کدام از این روش‌ها نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند که بسته به نوع کسب‌وکار، فرهنگ سازمانی و فضای فیزیکی دفتر باید با دقت انتخاب شوند.
در طراحی دفتر کار باز، دیوارها و اتاق‌ها حذف شده و فضای کاری مشترک بین کارکنان شکل می‌گیرد. این مدل باعث افزایش تعامل و ارتباط سریع‌تر بین اعضای تیم می‌شود. همچنین استفاده بهینه‌تری از فضا دارد و هزینه‌های پارتیشن‌بندی یا ساخت‌وساز را کاهش می‌دهد. با این حال، یکی از معایب اصلی آن، کاهش حریم خصوصی و افزایش نویز محیطی است که ممکن است بر تمرکز و راندمان برخی از کارمندان اثر منفی بگذارد.
در مقابل، طراحی سنتی دفتر کار که شامل اتاق‌های جداگانه یا پارتیشن‌بندی‌شده است، محیطی با تمرکز بالاتر و حریم خصوصی بیشتر را فراهم می‌کند. این مدل برای مشاغلی که نیاز به جلسات محرمانه، تماس‌های تلفنی مهم یا تمرکز فردی دارند، بسیار مناسب‌تر است. البته ممکن است در این مدل، تعامل و همکاری بین اعضای تیم کمتر از مدل باز باشد و فضا احساس بسته‌تری داشته باشد.
بنابراین انتخاب بین طراحی باز و سنتی باید با در نظر گرفتن نوع فعالیت شرکت، فرهنگ سازمانی، متراژ محیط و حتی شخصیت کارکنان انجام شود. گاهی ترکیبی از هر دو سبک، یعنی ایجاد فضاهای مشترک در کنار اتاق‌های تمرکز، می‌تواند راه‌حل ایده‌آل‌تری باشد.
